به گزارش مشرق، روند «طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی» وارد مراحل جدیدتری شده است.
رخدادی که تازگی‌ها خودش را بیشتر به رخ فعالین سیاسی کشیده و آنها را به واکنش برمی‌انگیزد.
مهدی فضائلی، از چهره‌های سیاسی و رسانه‌ای اصولگرا به تازگی طی یادداشتی در اشاره تلویحی به همین معنا نوشت:
«ناکارآمدی احتمالی روحانی و مردان و زنانش (که امیدواریم تحقق پیدا نکند) روحانی را با نقدهای جدی نه فقط از سوی منتقدان و رقبایش که حتی از سوی جدی‌ترین حامیان او یعنی اصلاح‌طلبان مواجه خواهد کرد. بعید است اصلاح‌طلبان در چنین حالتی تا آخر پای روحانی بایستند و تمام قد، همچون دوران رقابت‌های انتخاباتی از او دفاع کنند؛ چنانچه نشانه‌های این فاصله گرفتن از هم اکنون ظاهر شده است!»[1]
این مسئله در اردوگاه اصلاح‌طلبان نیز در حال ایجاد یک دوقطبی است و موافقان و مخالفان طلاق اصلاح‌طلبان از روحانی، یکی یکی و در دو سوی یک جبهه در حال به خط شدن هستند.
با اینحال اما برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در حال تقلّا برای کتمان این مسئله هستند.
عطریانفر: درگیر ٤ تا ایراد از سوی ٤ نفر از درون گفتمان اصلاح‌طلبی نشوید!/این چهره‌ها «4 نفر» نیستند آقای عطریانفر...
محمد عطریانفر، از معاریف حزب کارگران سازندگی و از چهره‌های اصلاح‌طلب چندی قبل مصاحبه‌ای با روزنامه اعتماد انجام داد و در آن نسبت به ماجرای جدایی اصلاح‌طلبان از روحانی و انتقادات فزاینده چپ‌ها از روحانی در روزهای اخیر واکنش نشان داد.
روزنامه اعتماد در بخشی از مصاحبه از عطریانفر می‌پرسد: «در دولت دوازدهم و تا اینجای کار چقدر این احتمال وجود دارد که اوضاع به نحو رضایت بخشی برای اصلاح‌طلبان حامی دولت رقم بخورد؟ آیا فکر نمی کنید نادیده گرفتن آنها باعث مأیوس شدن‌شان می‌شود؟ این یاس و ناامیدی بیشتر برای روحانی خطرناک است یا برای اصلاح‌طلبان؟» و عطریانفر پاسخ می‌دهد:
«عملکرد آقای روحانی در ٤ سال گذشته فراتر از انتظارات اصلاح‌طلبان ظهور پیدا کرده بود و این امر، رضایت فراگیری برای اصلاح‌طلبان رقم زد. شما خیلی ذهن خود را معطوف به ٤ تا ایراد از سوی ٤ نفر از درون گفتمان اصلاح‌طلبی نکنید. شما باید نگاه کنید که برآیند عمومی گفتمان اصلاح‌طلبی، رضایت و همراهی تام و تمام از عملکرد دولت است. این دستاورد مهمی است و باورم این است که تا پایان ٤ سال دولت دوازدهم، حمایت و همراهی اصلاح‌طلبان از دولت آقای روحانی پابرجا باقی خواهد ماند. یعنی اینگونه نیست که تصور کنید به خاطر ٤ تا عدم تحقق مطالبات برخی اصلاح‌طلبان، دنیا به آخر می‌رسد و همه معادلات برهم می‌خورد. نه! به هیچ عنوان...»[2]
اما اشاره عطریانفر درباره 4 نفر! به کیست و چه کسانی در اردوگاه اصلاح‌طلبان نخستین زمزمه‌ها درباره بیربطی چپ‌ها به روحانی، عملکرد بد روحانی و آغاز فرایند طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از دولت اعتدال را آغاز کرده‌اند؟!
آنچه که در ادامه می‌خوانید، فقط بخشی از گفته‌ها و نوشته‌های فعالان اصلاح‌طلب است که طی هفته‌های گذشته از روز انتخابات ریاست‌جمهوری 96 تاکنون در رسانه‌ها و در پیشگاه مردم نشر یافته و بیانگر آغاز روزهایی تازه و البته تلخ در روابط دولت و اصلاح‌طلبان است:
_علی‌محمد نمازی، از فعالان اصلاح‌طلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی: اینکه دولت و شهرداری تهران چرا چنین رفتاری در انتخاب‌های خود دارند، طبق نظر شخصی من می‌تواند از عدم باور جدی به مواضع اصلاح‌طلبی و جمهوریت نظام باشد.[3]
_محمدرضا عارف: در انتخابات سال 98 با دولت ائتلاف نمی‌کنیم.[4]
_جلال جلالی‌زاده، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم: وعده های ابتدایی –روحانی در دولت اول او- چندان به اجرا نزدیک نشد. با ارزیابی اجمالی از چهار سال گذشته می توان گفت دولت روحانی یک گام از دولت قبل خود، پیش است... همه وعده های دولت اول تدبیر و امید محقق نشد...[5]
_احمد خرّم، وزیر راه دولت اصلاحات و فعال اصلاح‌طلب: مسئولیت تحقق وعده‌ها بر عهده دولت روحانی است و رسالت تحقق وعده‌ها بر دوش دولت سنگینی خواهد کرد...ممکن است در پایان دولت دوازدهم عملکرد این دولت مقبول نباشد، به همین دلیل برای اینکه این جریان-اصلاح‌طلب- بتواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد باید در طول این 4 سال همچنان به رویکرد انتقادی خود از دولت ادامه دهد.[6]
_محمدرضا خاتمی: نقد اصلاح‌طلبان از این منظر است که احساس می‌کنند ممکن است بعضی از این وزرا (در دولت دوازدهم) نتوانند آن برنامه‌ها و وعده‌های آقای روحانی را تحقق ببخشند، کما این که در دور اول هم نتوانستند.[7]
_یدا... طاهرنژاد، فعال اصلاح‌طلب و عضو حزب کارگزاران: در بخشی از نیروهای اصلاح‌طلب –نسبت به روحانی- سرخوردگی ایجاد شده است.[8]
_علی تاجرنیا، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم: در جاهایی مثل وزارت آموزش و پرورش و ابقای وزارت کشور به نوعی شاهد عقب گرد در موضع دولت در معرفی وزرا بودیم... به رغم انتظاری که می‌رفت احتمالا آقای روحانی نتواند در بحث معرفی وزیر مطلوب آنطور که باید و شاید به تعهدات خود عمل کند.[9]
_احمد شیرزاد، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم: این مورد واقعیتی کتمان ناپذیر است که در طول ماه اخیر رفتار روحانی شکل جدیدی به خود گرفته و گفتمان برخی از اصلاح‌طلبان نیز از حمایت بی‌چون و چرا از روحانی فاصله پیدا کرده تا جایی که این گفتمان تا حدودی بوی نقد می‌دهد... پیوند اصلاح‌طلبان با روحانی، پیوند خویشاوندی قوی‌ای نیست.[10]
_محمد کیانوش‌راد، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم: دولت دوازدهم توجه چندانی به اصلی‌ترین حامیان خود نکرده است.[11]
_مرتضی حاجی، از فعالان ستادی اصلاح‌طلب: مسئولیت عملکرد روحانی بر عهده خودش است(نه ما!)[12]
_علی تاجرنیا: آقای روحانی باید نسبت به نحوه رفتار خود با اصلاح‌طلبان تجدید نظر کند...به صورت طبیعی حمایت اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی و در دوسال آینده ادامه خواهد داشت. با این وجود پس از دو سال و در نیمه پایانی دولت همراهی نقادانه اصلاح‌طلبان با دولت آغاز می‌شود و کم‌کم به سمت نقدهای جدی‌تری پیش خواهد رفت. البته این وضعیت در شرایطی به وجود خواهد آمد که عملکرد آقای روحانی به همین شیوه‌ای باشد که در پیش گرفته‌اند. اگر آقای روحانی در رویکرد خود نسبت به اصلاح‌طلبان تغییر ایجاد کند، شرایط متفاوت خواهد شد.[13]
***
این اظهارات و صحبت‌ها به روشنی نشان می‌دهد که قضیه جدی‌تر از این حرف‌هاست و بر خلاف آنچه که عطریانفر گفته است، ماجرا ماجرای 4 نفر نیست و دودی که از آتشفشان «طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی» بلند شده خبر از تندبادهای بزرگی میان چپ‌ها و روحانی در روزها و ماه‌های آینده می‌دهد.
تندبادهایی که البته از نظر مردم و خواص کشور، رافع مسئولیت اصلاح‌طلبان در عملکرد دولت روحانی و هم‌سرنوشتی آنها با یکدیگر نیست، زیرا چپ‌ها بودند که می‌گفتند: «ما تضمین روحانی هستیم»[14] و آنها بودند که وعده‌هایی بیش از روحانی و دولتی‌ها درباره برجام به مردم دادند و در ایام دولت یازدهم نیز هیچ انتقادی ولو کوچک هم از دولت و شخص رئیس‌جمهور نداشتند.
*مخالفتی از جنس موافقت برای عبور از روحانی/ جریانی که از لیدر خود عبور کرد، از روحانی هم عبور می‌کند
بحث عبور چپ‌ها از دولت و طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی البته فازهای جدیدتری هم به خود گرفته است.
کسانی از معاریف اصلاح‌طلب، گاهی صحبت‌هایی را در این زمینه ابراز می‌کنند که می‌توان از آنها با عنوان «کنایه‌های مهم» یاد کرد...
مصطفی تاجزاده، از جمله این چهره‌هاست که اخیراً گفت‌وگویی با روزنامه قانون انجام داد و طی آن کنایه‌های مهمی را درباره «عبور از روحانی» مطرح کرد.
او در بخشی از این گفتگو که با عنوان «عبور از روحانی اشتباه است»! منتشر شده، می‌گوید:
«من مخالف عبور از روحانی هستم همچنان که مخالف عبور از رییس دولت اصلاحات بودم. علت آن نیز روشن است؛ اگر عبور از این بزرگواران به دموکراسی بیشتر، کار آمدی بیشتر، فساد ستیزی بیشتر و شایسته سالاری بیشتر منجر می‌شد، من نیز جزو طرفداران و حتی پیش‌قراولان عبور از روحانی می شدم. اما به همان دلایلی که به روحانی رای دادم و آن دلایل همچنان باقی است، معتقدم عبور از روحانی به فردایی بهتر منجر نمی‌شود. بلکه آینده ای تیره و تار را برای ما رقم می زند. من به روحانی رای دادم تا سایه شوم جنگ را حتی در دوره ترامپ نژادپرست و جنگ طلب از آسمان کشور دور نگه دارد.
برجام را حفظ کند و به جای منزوی‌کردن ایران مانند دوره احمدی نژاد، آمریکا را در عرصه بین المللی و نزد دولت های جهان و حتی نزد متحدانش مانند اروپا، منزوی و تنها کند. روحانی اجازه نمی‌دهد تحریم های بین المللی دوباره علیه ما شکل بگیرد و به تعبیر رهبری "جنگ تمام عیار اقتصادی" بار دیگر به دلیل فرصت طلبی دشمن و جهل مقامات به ایران و ایرانی تحمیل شود. ما رأی دادیم تا بتوانیم هم از رییس جمهور و دولتش و هم از مخالفانش و از همه نهاد ها اعم از انتصابی و انتخابی انتقاد کنیم. تا زمانی که این مسائل و دلایل پا برجا باشد، هرگز نباید از روحانی عبور کنیم.»[15]
صحبت‌های تاجزاده در بادی امر، اظهارات یک چهره مخالف عبور از روحانی تلقی می‌شود اما اندکی تأمل در این اظهارات، این دریافت تحلیلی را نیز ایجاد می‌کند که تاجزاده در حال طرح نقائص روحانی و دلایلی است که می‌توان برای عبور، به آنها چنگ زد!
او خود بهتر از هرکسی می‌داند که سیل گسترده انتقاداتی که این روزها رفقایش در اردوگاه طیف چپ به روحانی مطرح کرده‌اند شامل عدم شایسته‌سالاری، عدم کارآمدی(حتی در دولت قبلی روحانی) و بی‌نقشی روحانی در دموکراسی بهتر(به زعم اصلاح‌طلبان!) بوده است.
تاجزاده می‌داند و در جریان دریافت عمومی مردم نیز هست که برجام هیچ دستاوردی نداشته، آمریکا در پسابرجام تحریم‌های بیشتری را شامل ایران کرده و امیدی هم به حفظ برجام نیست.
ضمن اینکه رئیس‌جمهور روحانی هم هرگز به رفتارهای اپوزسیونی جریان چپ توجه مؤثری نشان نداده است.
پس قصد تاجزاده از اشاره به این دانسته‌ها و مقولات آشکار چه چیزی بوده است؟!
آیا او استفهامی انکاری را مطرح کرده و در حال طرح بهانه‌های لازم برای عبور از روحانی است...؟!
اگرچه پاسخ این سؤالات در روزهای بعد آشکارتر خواهد شد اما مردم ایران به روشنی می‌دانند، جریان خاص سیاسی که از لیدر خود در ایام دولت اصلاحات نیز عبور کرد، برای عبور از روحانی به بهانه‌های کمتری نیاز دارد.
***
1_http://fna.ir/a0xulk
2_ http://magiran.com/npview.asp?ID=3626393
3_ mshrgh.ir/776558
4_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-743121
5_ http://www.irna.ir/fa/News/82666081
6_ mshrgh.ir/773710
7_ http://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-738345
8_ mshrgh.ir/772807
9_ http://www.armandaily.ir/fa/news/main/197031
10_http://www.armandaily.ir/fa/news/main/196286
11_mshrgh.ir/762844
12_http://newspaper.fdn.ir/newspaper/page/2292/1/119483/0
13_mshrgh.ir/769862
14_http://www.isna.ir/news/96021206977/
15_http://www.ghanoondaily.ir/fa/news/main/87250
